written by
Hans Hermans

"Ik vraag wijlen mijn vader nog steeds om raad" Interviews met CEO's

Business journalistiek 4 min

Een paar vochtige ogen. Een traan. Als economische journalist voor Trends zie ik maar zelden de meer persoonlijke en gevoelige kant van CEO's en ondernemers. Behalve tijdens de interviews voor dit artikel. © HANS HERMANS

Frédéric Cras, CEO van het gelijknamige houtbedrijf, vertelde me tijdens een bedrijfsreportage over hoe zijn vader het bedrijf had opgericht. “Ik praat nog altijd met mijn vader", zei hij me. "Toch een vijftal keer per dag. Minder over het bedrijf, meer over persoonlijke zaken.”

De mens achter de succesvolle bedrijfsleider

Ik stelde meer vragen en ontdekte Frédéric, de mens achter de succesvolle bedrijfsleider. Tijdens ons interview vertelde hij dat zijn vader plots gestorven was. Hierdoor had hij als piepjonge knul het houtbedrijf veel sneller dan gepland moeten overnemen.

In de maanden die volgden, ontmoette ik nog een paar mensen die onverwachts aan het roer van hun onderneming kwamen. Ik ontdekte dat zelfs Albert Frère, Paul Kumpen en Jef Colruyt, amper van de schoolbanken, te vroeg het roer van het familiebedrijf moesten overnemen.

Hierover wilde ik meer weten.

Wat bij een plots overlijden?

Hoe moeilijk is het voor de volgende generatie om op jonge leeftijd het familiebedrijf over te nemen? Denken ze nog wel eens aan hun vader? Praten ze nog met hem?

Ik vond twee bedrijfsleiders die open en eerlijk voor Trends wilden vertellen over hun gestorven papa. Het werden indringende reportages voor het magazine én de Family Business nieuwsbrief van Trends.

"Ik dacht vaak te mislukken"
Interview met Frédéric Cras, CEO van houtbedrijf CRAS

"Mijn vader is mijn echte leermeester. De persoon met wie ik nog altijd praat, toch een vijftal keer per dag. Minder over het bedrijf, meer over persoonlijke zaken." foto Emy Elleboog

“De eerste twee jaar na zijn overlijden dacht ik vaak dat ik zou mislukken en het bedrijf zou moeten verkopen. Het was leidinggeven met vallen en opstaan, gelukkig gesteund door een ervaren kader. Niettemin keek iedereen naar mij toen onze grootste klant ons na vijftien jaar plots liet vallen. Ik was een nieuw contract aan het onderhandelen, maar hij liet ons wachten om dan ‘nee’ te zeggen. Daar stond ik. Het verlies van een derde van de productiecapaciteit was een ramp. 'Hoe zal die jonge gast dat oplossen?' gonsde door het bedrijf. Mijn geloofwaardigheid kreeg een knauw."

"Maar ik heb het opgelost, door te werken. In zes maanden heb ik het gat opgevuld met nieuwe klanten. Vervolgens kwam de grote klant terug. Zo heb ik ervaring opgedaan en het respect van de medewerkers gewonnen. 6,5 dagen per week was ik op de baan. Ik werkte van 5 tot 22 uur, 3 tot 4 jaar aan een stuk. Het was niet gemakkelijk, wel leerrijk. Zo heb ik de onzekere fase van me afgeschud. Ik kende de organisatie en mensen intussen goed. Vanaf dan was ik vertrokken."

"Ik wist niks als jonge kip"
Interview met Mieke Frijters, vrouwelijke Ondernemer van het Jaar 2018 & CEO van ATF Wegenwerken

"“Het gebeurt uiteraard dat ik ’s nachts pieker. Dan denk ik vaak ‘hoe zou onze pa dit probleem aangepakt hebben?’ Vaak val ik daarna met een oplossing voor ogen in slaap." foto Emy Elleboog

“Drie maanden nadat ik het bedrijf instapte als 17-jarige stierf mijn pa aan kanker. Hij had niet veel geregeld. Hij dacht dat wij het wel zouden oplossen. En dat deden we. Mijn broer en ik zetten er samen onze schouders onder. Mijn broer – die ik in 2014 heb uitgekocht – was 28 jaar en als werfleider actief in het bedrijf. Maar ik, als jonge kip, wist niets. Gelukkig kreeg ik raad van de dertig mensen die al jaren in het bedrijf werkten. Na de dood van mijn vader speurde ik in alle dossierkasten. ‘Wat is dit?’, vroeg ik aan de medewerkers. ‘Waar komt dat vandaan?’ Zo leerde ik de dossiers kennen.

"De eerste tien jaar vond ik heftig door de combinatie van jong en onervaren te zijn, en in een slechte tijd te moeten ondernemen in een financieel zwak bedrijf. Facturen werden toen rechtstreeks door de bank geïnd. Het voelde aan als water naar de zee dragen. Maar ik leerde steeds bij."
"Mensen ontslaan vond en vind ik het moeilijkste. Maar het ging financieel slecht en we hadden nood aan nieuwe investeringen. Onze technische dienst deed goed werk. Ze konden steeds opnieuw oude machines weer doen brommen. Maar net omdat we ons machinepark niet vernieuwden, hadden we een grote technische dienst nodig. Al die reparaties kostten ons alleen maar geld. Dat ik daar een einde aan maakte, werd mij niet in dank afgenomen. We werkten op dezelfde manier als mijn vader, met hetzelfde karakter. No nonsense. Voetjes op de grond."

Download hier gratis de Trends Family Business nieuwsbrief, met het interview van Frédéric Cras en Mieke Frijters.

interview, Trends
Trends Family Business nieuwsbrief mei 2019: Wat bij een plots overlijden van de zaakvoerder-papa?

© Dit is een artikel van Hans Hermans geschreven voor magazine Trends (publicatie 10 mei 2018). Contacteer freelance journalist Hans Hermans voor je eigen unieke en sterke zakelijke content.

Artikel Interview Trends
Geïnteresseerd in unieke, leadgenerating content? Schrijf je in!
Sign up for our newsletter